روی بادبان های آیینه ای

در مدت 4 ساعت مانده به نیمه شب 21 ماه ژوئن سال 2005 میلادی در حالی که صداهای نسبتا آرام دریای شمالی روسیه با سرو صدا های خاصی ترکیب شده بود راکت حمل کننده روسی "ولنا" (موشک بالستیک PCM-50 بین سیاره ای  قابل برگشت)   با موشک روسیه به نام "باریسوگلبسک" به آسمان پرتاب شد. این حمل کننده به جای راکت جنگی  کاسموس1  که طول آن 1 متر و جرم آن حدود 110 کیلوگرم به کار برده شد.

بقیه در ادامه ی مطلب

متاسفانه پرواز بادبان های خورشیدی با سرنشین کاری برای آینده های دور است. اما ایستگاه های خود کار که با موتور های کار می کنند به طور جدی و کامل بررسی می کنند که کدام بالن ها با استفاده از انرژی خورشیدی می توانند به داخل سیاره ها  وبه  سمت ستاره هاوپدیده هایی که علم نجوم آنها را کشف نکرده است بروند.برای عبورکردن  و نزدیک شدن به مرز سیستم خورشیدی جایی که فشردگی اشعه ی خورشید کم می شود دیگر پروژه های خیالی مدارهای لیزری به واقعیت پیوستند.
امروزه سفینه ی فضایی با بادبان خورشیدی حتی قادر به حل مسایل خیلی از مسائل فضایی است.یکی از تجربه های واقعی که می تواند در پروژه ی لاوچکینا به کار رود "هوای خورشیدی"است.صحبت هایی برای ایجاد یک فضاپیمای تحقیقاتی 30 کیلوگرمی برای مطالعه ی خورشید و پیش بینی کردن طوفان های مغناطیسی انجام شده است.(طوفان مغناطیسی :اختلالات ناگهانی حوزه ی مغناطیسی کره ی زمین همراه فعالیت لکه های خورشید)این فضاپیمای تحقیقاتی  به طور مثال درفاصله ی حدود 3 میلیون کیلومتری خط زمین-خورشید قرار می گیرد.این فاصله تقریبا دو برابر به خورشید نزدیک تر است نسبت به نقطه ی آزادی(جایی که تعادل گرانشی برقرار است) که در آن فضاپیمای تحقیقاتی خورشیدی اروپایی-امریکایی  SOHO  قرار دارد. استفاده از بادبان خورشیدی با مساحت 1000 متر مربع به نام "هوای خورشیدی" افزایش جاذبه ی گرانش خورشید را جبران خواهد کرد و این باعث کاهش سرعت سیستم می شود  که این کارامکان آگاهی قبلی و پیشگیری درباره ی طوفان های مغناطیسی را برای مدت بیشتری نسبت به امروز می دهد.بنابراین نتیجه می گیریم که از بادبان های خورشیدی نه تنها می توان به عنوان ابزاری برای رفتن به سیاره های دیگر استفاده کرد بلکه از آن می توان به عنوان ابزاری برای تشخیص طوفان های مغناطیسی استفاده کرد.
راکت روسی "ولنا"در اولین گام ماموریت خود با شکست مواجه شد در هشتاد و سومین ثانیه ی پرواز این راکت با نقص فنی مواجه شد و به داخل دریا سقوط کرد.  مدیر پروژه شرکت روسی و مدیر اجرایی پروژه ی شرکت امریکایی پس از ناکامی پروژه ی Cosmos-1 پس از جلب رضایت دانشمندان دیگر تصمیم گرفتند تا دوباره روی پروژه ی بادبان های خورشیدی کار کنند.
هم اکنون روسیه برای  اجرای دوباره ی پروژه ی بادبان های خورشیدی دو برنامه در نظر دارد:1
-سویوز-فرگات
2- کاسموس -ز-ام  تقریبا تمام پروژه حدود 4 میلیون دلار برآورد می شود هم اکنونNPO (لاوچکینا)به دلیل به دست آوردن تجربه در این امر دیگر مشکلی در ساختن بادبان های خورشیدی ندارد و برای اولین بار در عصر فضانوردی چنین وسیله ای(بادبان خورشیدی) در فضا به انجام ماموریت خواهد پرداخت.